Μύθοι και αλήθειες γύρω από τη σωματική άσκηση
Έχοντας συμπληρώσει σχεδόν δυο χρόνια πανδημίας είναι πλέον προφανές ότι η παρατεταμένη διαμονή στο σπίτι έχει οδηγήσει πολλούς από εμάς στο να βάλουμε βάρος. Δεν προκαλεί λοιπόν εντύπωση ότι πολλοί θέλουν να ακολουθήσουν μια πιο υγιεινή διατροφή, να χάσουν βάρος και να ασκηθούν περισσότερο. Ποιος είναι όμως ο καλύτερος τρόπος; Κάθε χρόνο, εκατομμύρια άνθρωποι βάζουν στόχο να αλλάξουν συνήθειες και να αρχίσουν τη γυμναστική, αλλά η συντριπτική πλειοψηφία αυτών των αποφάσεων αποτυγχάνουν. Όλοι μας το έχουμε δει να συμβαίνει: Μετά από μια ή δύο εβδομάδες που έχουμε ξεκινήσει ένα νέο πρόγραμμα άσκησης με πολύ ζήλο, αρχίζουμε και σταδιακά επιστρέφουμε στις παλιές μας συνήθειες. Πολλές φορές αισθανόμαστε μετά άσχημα με τον εαυτό μας καθώς έχουμε αποτύχει στους στόχους μας.
Αυτό που δεν συνειδητοποιούμε είναι ότι στη σημερινή εποχή η άσκηση προωθείται συνήθως με δύο τρόπους: μέσω ιατρικής παρότρυνσης και μέσω της εμπορευματοποίησής της. Δυστυχώς, παρόλο που όλοι γνωρίζουν ότι η άσκηση είναι υγιεινή, η συνταγογράφηση και η πώλησή της σπάνια λειτουργούν. Αυτό έχει να κάνει με το ότι υπάρχουν μια σειρά από μύθοι γύρω από την άσκηση που δεν βοηθούν, καθώς έρχονται αντίθετοι με μια σειρά παραγόντων που πηγάζουν από τη βιολογία του ανθρώπου αλλά και από την μοντέρνα προσέγγιση στην άσκηση της σημερινής εποχής. Απορρίπτοντας αυτούς τους μύθους δεν θα μας κάνει ξαφνικά να γίνουμε αθλητές Ολυμπιακών επιδόσεων, αλλά μπορεί να μας βοηθήσει να προσεγγίσουμε την άσκηση με έναν τρόπο που δεν θα μας κάνει να αισθανόμαστε άσχημα για τον εαυτό μας.
Μύθος 1: Είναι φυσιολογικό να ασκούμαστε
Κάθε φορά που κινούμαστε για να κάνουμε κάτι, έχουμε σωματική δραστηριότητα. Αντίθετα, η άσκηση είναι εθελοντική σωματική δραστηριότητα που πραγματοποιείται για λόγους φυσικής κατάστασης. Μπορεί να πιστεύετε ότι η άσκηση είναι φυσιολογική, αλλά είναι μια πολύ μοντέρνα συμπεριφορά. Αντίθετα, για εκατομμύρια χρόνια, οι άνθρωποι ήταν σωματικά δραστήριοι μόνο για δύο λόγους: όταν ήταν απολύτως απαραίτητο ή για λόγους επιβράβευσης. Οι απαραίτητες σωματικές δραστηριότητες περιλάμβαναν την λήψη τροφής και την πραγματοποίηση άλλων πραγμάτων για να μπορεί κανείς να επιβιώσει. Οι δραστηριότητες επιβράβευσης περιλάμβαναν παιχνίδι, χορό ή προπόνηση για διασκέδαση ή ανάπτυξη δεξιοτήτων. Αλλά κανείς στην εποχή του λίθου δεν πήγε ποτέ για τζόκινγκ πέντε χιλιομέτρων για να αποτρέψει τη σωματική φθορά ή να σηκώσει βάρη, με μόνο σκοπό να σηκωθούν και να ξαναγυρίσουν στο έδαφος.
Διαβάστε περισσότερα στο mydoctors.gr.
Leave a reply
