Διαβήτης

Τι είναι ο σακχαρώδης διαβήτης;

Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι μια πάθηση όπου ο οργανισμός μας δεν μπορεί να ρυθμίσει σωστά τα επίπεδα γλυκόζης (σάκχαρο) στο αίμα. Η γλυκόζη είναι μια από τις βασικές μορφές ενέργειας που χρησιμοποιείται από τα κύτταρα που απαρτίζουν τους μυς και τους ιστούς του οργανισμού μας για να λειτουργούν σωστά. Είναι επίσης η κύρια πηγή ενέργειας του εγκεφάλου μας. Η γλυκόζη προέρχεται σε μεγάλο μέρος από τη διατροφή μας, και κυρίως από τροφές που περιέχουν υδατάνθρακες όπως το ψωμί, τα μακαρόνια και τα φρούτα. Επίσης, ο οργανισμός μας μπορεί να παράγει γλυκόζη στο ήπαρ (συκώτι), έτσι ώστε τα επίπεδα γλυκόζης να είναι πάντα σταθερά. Μετά από ένα γεύμα, το επίπεδο σακχάρου στο αίμα ανεβαίνει λόγω των υδατανθράκων στη διατροφή μας. Ο οργανισμός μας ανταποκρίνεται σε αυτή την αύξηση σακχάρου με την έκκριση της ινσουλίνης. Η ινσουλίνη είναι μια ορμόνη που παράγεται στο πάγκρεας. Η βασική της λειτουργία είναι να χαμηλώνει τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα πάλι προς το φυσιολογικό. Αυτό γίνεται επειδή η ινσουλίνη φροντίζει ώστε η γλυκόζη να απορροφάται από τα κύτταρα και τους ιστούς του σώματός μας.

Στο διαβήτη ο οργανισμός μας χάνει τη δυνατότητα να ρυθμίζει τα επίπεδα σακχάρου σωστά. Ως αποτέλεσμα, η γλυκόζη συσσωρεύεται στο αίμα και τα επίπεδά της ανεβαίνουν πάνω από το φυσιολογικό. Η υπερβολική αύξηση των επιπέδων γλυκόζης στο αίμα οδηγεί στα τυπικά συμπτώματα του διαβήτη. Η υπερβολική ποσότητα σακχάρου στο αίμα μας μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρά προβλήματα υγείας.

Ποιοι τύποι διαβήτη υπάρχουν;

Υπάρχουν διάφοροι τύποι διαβήτη ανάλογα με την αιτία που ο οργανισμός μας δεν μπορεί να ρυθμίσει τα επίπεδα γλυκόζης. Στο νεανικό διαβήτη (διαβήτη τύπου 1) το πάγκρεας σταματάει να παράγει ινσουλίνη. Έτσι λείπει αυτή η βασική ορμόνη που χρειάζεται ώστε το σάκχαρο να παραμένει σε φυσιολογικά επίπεδα. Στο διαβήτη τύπου 2 η ινσουλίνη παράγεται κανονικά, αλλά δεν μπορεί να δράσει σωστά στον οργανισμό μας. Δημιουργείται η λεγόμενη ινσουλινοαντίσταση, δηλαδή τα κύτταρά μας δεν ανταποκρίνονται στην ινσουλίνη όπως θα έπρεπε και έτσι δεν απορροφάται η γλυκόζη μετά από ένα γεύμα. Ο διαβήτης τύπου 1 και ο διαβήτης τύπου 2 είναι οι πιο συχνές μορφές διαβήτη που συναντάμε. Υπάρχουν όμως  και άλλοι τύποι διαβήτη, όπως π.χ. ο διαβήτης κύησης, ο νεογνικός διαβήτης, και πολλοί άλλοι τύποι.

Τι είναι ο διαβήτης κύησης;

Ο διαβήτης κύησης εμφανίζεται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης σε γυναίκες που δεν έχουν ιστορικό διαβήτη. Είναι αποτέλεσμα των ορμονικών αλλαγών στα πλαίσια της κύησης που δημιουργούν ινσουλινοαντίσταση. Όπως και στο διαβήτη τύπου 2 η ινσουλινοαντίσταση κάνει την ινσουλίνη λιγότερο αποτελεσματική και η γλυκόζη δεν απορροφάται από τα κύτταρά όπως θα έπρεπε. Έτσι τα επίπεδα σακχάρου ανεβαίνουν και οδηγούν σε διαβήτη κύησης. Συνήθως ο διαβήτης κύησης τείνει να χειροτερεύει κατά τους τελευταίους μήνες της εγκυμοσύνης και υποχωρεί μετά τον τοκετό. Οι γυναίκες που είχαν διαβήτη κύησης παραμένουν σε αυξημένο κίνδυνο για την εμφάνιση διαβήτη σε μετέπειτα εγκυμοσύνες ή διαβήτη τύπου 2 αργότερα.

Σε τι διαφέρει ο νεανικός διαβήτης από τις άλλες μορφές διαβήτη;

Η βασική διαφορά ανάμεσα στο νεανικό διαβήτη τύπου 1 και το διαβήτη τύπου 2 και το διαβήτη κύησης είναι πως στο νεανικό διαβήτη το σώμα μας σταματάει να παράγει ινσουλίνη. Με άλλα λόγια, ενώ τα κύτταρά μας συνεχίζουν να ανταποκρίνονται κανονικά στην ινσουλίνη η γλυκόζη δεν μπορεί να απορροφηθεί, επειδή απλά δεν παράγεται άλλο αυτή η ορμόνη από το πάγκρεας. Έτσι το σάκχαρο αρχίζει να ανεβαίνει σε υψηλά επίπεδα και ακολουθούν τα τυπικά συμπτώματα του διαβήτη. Σε αντίθεση, στον διαβήτη τύπου 2 και στον διαβήτη κύησης, το πάγκρεας παράγει ινσουλίνη φυσιολογικά, αλλά η ινσουλίνη δεν μπορεί να δράσει λόγω της ινσουλινοαντίστασης. Λόγω αυτής της βασικής διαφοράς εξηγείται γιατί στο νεανικό διαβήτη η θεραπεία είναι η χορήγηση ινσουλίνης από την αρχή, καθώς αναπληρώνουμε μια ορμόνη που λείπει.

Ο διαβήτης τύπου 1 μπορεί να αναπτυχθεί σε οποιαδήποτε ηλικία, αν και εμφανίζεται συχνά σε παιδιά ή κατά την εφηβεία. Ο διαβήτης τύπου 2, ο πιο κοινός τύπος, μπορεί να αναπτυχθεί σε οποιαδήποτε ηλικία, αν και είναι πιο συχνός σε άτομα ηλικίας άνω των 40 ετών.

Ποια είναι τα αίτια του διαβήτη;

Για τους περισσότερους κοινούς τύπους διαβήτη υπάρχει μια γενετική προδιάθεση. Με άλλα λόγια, ο κίνδυνος να εμφανίσει κάποιος διαβήτη είναι πιο μεγάλος αν έχει οικογενειακό ιστορικό π.χ. στους γονείς του. Από εκεί και πέρα, ανάλογα με τον τύπο διαβήτη, τα αίτια διαφέρουν.

Αιτίες διαβήτη τύπου 1

Η ακριβής αιτία του νεανικού διαβήτη τύπου 1 δεν είναι γνωστή. Αυτό που ξέρουμε είναι ότι το ανοσοποιητικό μας σύστημα, το οποίο καταπολεμά συνήθως επιβλαβή βακτήρια ή ιούς, επιτίθεται και καταστρέφει τα κύτταρα που παράγουν ινσουλίνη στο πάγκρεας. Αυτό μας αφήνει με λίγη ή καθόλου ινσουλίνη με αποτέλεσμα η γλυκόζη να συσσωρεύεται στο αίμα μας αντί να μεταφέρεται στα κύτταρα μας.

Ο νεανικός διαβήτης τύπου 1 θεωρείται ότι προκαλείται από ένα συνδυασμό γενετικής προδιάθεσης και περιβαλλοντικών παραγόντων, αν και δεν γνωρίζουμε ακριβώς ποιοι είναι αυτοί οι παράγοντες. Το σωματικό βάρος δεν θεωρείται ότι είναι παράγοντας στο νεανικό διαβήτη τύπου 1.

Αιτίες διαβήτη τύπου 2

Ο διαβήτης τύπου 2 είναι άμεσα συνδεδεμένος με τη παχυσαρκία, καθώς η παχυσαρκία είναι μια από τις βασικές αιτίες της ινσουλινοαντίστασης. Ινσουλινοαντίσταση σημαίνει ότι τα κύτταρα μας δεν ανταποκρίνονται στη δράση της ινσουλίνης και το πάγκρεας δεν μπορεί να παράγει αρκετή ινσουλίνη για να ξεπεράσει αυτή την αντίσταση. Αντί η γλυκόζη να απορροφάται στα κύτταρα μας όπου τους παρέχει ενέργεια, συσσωρεύεται στην κυκλοφορία του αίματός μας.

Αν και δεν γνωρίζουμε ακριβώς γιατί συμβαίνει αυτό, μελέτες δείχνουν πως γενετικοί και περιβαλλοντικοί παράγοντες παίζουν ρόλο και στην ανάπτυξη του διαβήτη τύπου 2. Το υπερβολικό σωματικό βάρος και η παχυσαρκία συνδέονται στενά με τον κίνδυνο ανάπτυξης διαβήτη τύπου 2, αν και δεν είναι όλοι υπέρβαροι οι ασθενείς που έχουν διαβήτη τύπου 2.

Αιτίες διαβήτη κύησης

Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης ο πλακούντας παράγει ορμόνες για τη διατήρηση της εγκυμοσύνης. Αυτές οι ορμόνες κάνουν τα κύτταρα μας πιο ανθεκτικά στην ινσουλίνη.

Κανονικά, το πάγκρεας ανταποκρίνεται παράγοντας αρκετή επιπλέον ινσουλίνη για να ξεπεραστεί αυτή η αντίσταση. Μερικές φορές όμως το πάγκρεας μας δεν μπορεί να ανταπεξέλθει. Όταν συμβεί αυτό, η γλυκόζη δεν εισέρχεται στα κύτταρά μας και παραμένει στο αίμα μας, με αποτέλεσμα το διαβήτη κύησης.

Ποια είναι τα συμπτώματα του διαβήτη;

Τα συμπτώματα του διαβήτη ποικίλλουν ανάλογα με την αύξηση του σακχάρου στο αίμα μας. Μερικά άτομα, ειδικά εκείνα με διαβήτη τύπου 2, μπορεί αρχικά να μην εμφανίσουν συμπτώματα. Στον διαβήτη τύπου 1 τα συμπτώματα τείνουν να εμφανίζονται γρήγορα και να είναι πιο σοβαρά.

Μερικά από τα σημεία και τα συμπτώματα του διαβήτη τύπου 1 και τύπου 2 είναι:

• Αυξημένο αίσθημα δίψας (πολυδιψία)
• Πολυουρία
• Ακραία πείνα (πολυφαγία)
• Ανεξήγητη απώλεια βάρους
• Παρουσία κετονών στα ούρα (οι κετόνες είναι υποπροϊόν της διάσπασης των μυών και του λίπους που συμβαίνει όταν δεν υπάρχει αρκετή διαθέσιμη ινσουλίνη)
• Κούραση
• Προβλήματα οράσεως, όπως η θολή όραση
• Καθυστέρηση στην επούλωση πληγών
• Συχνές λοιμώξεις, όπως στα ούλα και το δέρμα, καθώς και κολπικές λοιμώξεις

Ποια είναι η κατάλληλη θεραπεία;

Η θεραπεία του διαβήτη διαμορφώνεται ανάλογα με τον τύπο του διαβήτη. Βασικοί πυλώνες της αντιμετώπισης του διαβήτη είναι η μέτρηση του σακχάρου στο αίμα, η προσαρμογή της διατροφής, η απώλεια βάρους και διατήρηση ενός υγιούς βάρους, και η χορήγηση ινσουλίνης ή άλλων φαρμάκων ανάλογα με την περίπτωση.

Θεραπεία του διαβήτη τύπου 1 και τύπου 2

Η θεραπεία για διαβήτη τύπου 1 περιλαμβάνει ενέσεις ινσουλίνης ή χρήση αντλίας ινσουλίνης, συχνούς ελέγχους σακχάρου στο αίμα (αυτοέλεγχος) και μέτρηση υδατανθράκων που περιέχονται στη διατροφή. Η θεραπεία του διαβήτη τύπου 2 περιλαμβάνει κυρίως αλλαγές στο τρόπο ζωής, παρακολούθηση του σακχάρου στο αίμα, μαζί με φάρμακα για το διαβήτη, ινσουλίνη ή και τα δύο.

Ανάλογα με το πρόγραμμα θεραπείας, ελέγχουμε και καταγράφουμε το σάκχαρο στο αίμα μας τέσσερις φορές την ημέρα ή συχνότερα εάν παίρνουμε ινσουλίνη. Η προσεκτική παρακολούθηση είναι ο μόνος τρόπος για να βεβαιωθούμε ότι το επίπεδο σακχάρου στο αίμα μας παραμένει εντός των στόχων μας. Τα άτομα με διαβήτη τύπου 2 που δεν λαμβάνουν ινσουλίνη ελέγχουν γενικά το σάκχαρό τους πολύ λιγότερο συχνά.

Τα άτομα που λαμβάνουν θεραπεία με ινσουλίνη μπορούν επίσης να επιλέξουν να παρακολουθούν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα τους με συνεχή παρακολούθηση γλυκόζης μέσω αυτόματων μετρητών. Αν και αυτή η τεχνολογία δεν έχει ακόμη αντικαταστήσει εντελώς τον κλασικό μετρητή γλυκόζης, παρέχει σημαντικές πληροφορίες σχετικά με τις τάσεις στα επίπεδα σακχάρου στο αίμα χωρίς να χρειάζεται να τρυπάμε συνέχεια τα δάκτυλά μας.

Εκτός από την καθημερινή παρακολούθηση του σακχάρου στο αίμα, γίνονται εξετάσεις της λεγόμενης γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης (HbA1C) για τη μέτρηση του μέσου επιπέδου σακχάρου στο αίμα τους τελευταίους δύο έως τρεις μήνες. Ένα αυξημένο επίπεδο HbA1C μπορεί να σηματοδοτεί την ανάγκη αλλαγής των φαρμάκων, του σχήματος ινσουλίνης ή του προγράμματος διατροφής.

Θεραπεία με ινσουλίνη

Τα άτομα με νεανικό διαβήτη τύπου 1 χρειάζονται θεραπεία με ινσουλίνη από την στιγμή που γίνεται η διάγνωση. Πολλά άτομα με διαβήτη τύπου 2 ή διαβήτη κύησης χρειάζονται επίσης θεραπεία με ινσουλίνη. Υπάρχουν πολλοί τύποι ινσουλίνης, όπως ινσουλίνη ταχείας δράσης, ινσουλίνη μακράς δράσης και ενδιάμεσες επιλογές. Η ινσουλίνη δεν μπορεί να ληφθεί από το στόμα για τη μείωση του σακχάρου στο αίμα, επειδή τα ένζυμα του στομάχου παρεμποδίζουν τη δράση της ινσουλίνης. Συχνά η ινσουλίνη εγχέεται χρησιμοποιώντας μια λεπτή βελόνα και σύριγγα ή ένα στυλό ινσουλίνης – μια συσκευή που μοιάζει με μια μεγάλη πένα μελανιού. Μια άλλη επιλογή μπορεί να είναι η χρήση αντλίας ινσουλίνης. Η αντλία είναι μια συσκευή στο μέγεθος ενός κινητού που φοριέται στο εξωτερικό του σώματός μας. Η αντλία προγραμματίζεται ώστε να παρέχει περισσότερο ή λιγότερο ινσουλίνη ανάλογα με τα γεύματα, το επίπεδο σωματικής δραστηριότητας και το επίπεδο σακχάρου στο αίμα.

Θεραπεία με άλλα φάρμακα

Στο διαβήτη τύπου 2, εκτός από την ινσουλίνη που συνήθως δίνεται σε προχωρημένα στάδια, συνταγογραφούνται και άλλα φάρμακα σε μορφή δισκίων (χάπια) ή ενέσιμων φαρμάκων. Μερικά φάρμακα για το διαβήτη διεγείρουν το πάγκρεας για να παράγει και να απελευθερώνει περισσότερη ινσουλίνη. Άλλα αναστέλλουν την παραγωγή και την απελευθέρωση γλυκόζης από το συκώτι, πράγμα που σημαίνει ότι χρειαζόμαστε λιγότερη ινσουλίνη για τη μεταφορά σακχάρου στα κύτταρα μας. Ακόμα άλλα εμποδίζουν τη δράση των ενζύμων του στομάχου ή του εντέρου που διαλύουν τους υδατάνθρακες ή κάνουν τους ιστούς μας πιο ευαίσθητους στην ινσουλίνη. Η μετφορμίνη είναι γενικά το πρώτο φάρμακο που συνταγογραφείται για το διαβήτη τύπου 2. Άλλα φάρμακα είναι οι σουλφονυλουρίες, οι γλιταζόνες, οι αναστολείς DDP-4, οι αναστολείς SGLT2, και τα ινκρετινο-μιμητικά.

Θεραπεία του διαβήτη κύησης

Ο έλεγχος των επιπέδων σακχάρου στο αίμα είναι απαραίτητος για τη διατήρηση της υγείας του μωρού και την αποφυγή επιπλοκών κατά τη διάρκεια του τοκετού. Στο διαβήτη κύησης μεγάλο ρόλο παίζει η υγιεινή διατροφή και η άσκηση. Το πρόγραμμα θεραπείας μπορεί να περιλαμβάνει εκτός από την παρακολούθηση του σακχάρου στο αίμα μας και τη διατροφή, σε ορισμένες περιπτώσεις, τη χρήση ινσουλίνης ή φαρμάκων όπως η μετφορμίνη.

Επίσης χρειάζεται παρακολούθηση των επίπεδων σακχάρου στο αίμα κατά τη διάρκεια του τοκετού. Εάν το σάκχαρο στο αίμα αυξηθεί, το μωρό μπορεί να απελευθερώσει υψηλά επίπεδα ινσουλίνης – κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε χαμηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα του, δηλ. υπογλυκαιμία, αμέσως μετά τη γέννηση.

Τι πρέπει να γνωρίζω για τη διατροφή μου;

Η διατροφή παίζει σημαντικό ρόλο στη σωστή ρύθμιση του διαβήτη. Αντίθετα με αυτά που ακούμε γενικά, δεν υπάρχει “η” δίαιτα για τον διαβήτη. Επίσης, όταν μιλάμε για διατροφή στον διαβήτη σίγουρα δεν εννοούμε στερητική διατροφή ή κάποια συγκεκριμένη δίαιτα. Η διατροφή στο διαβήτη δεν είναι άλλη από αυτό που αναγνωρίζουμε ως μια ισορροπημένη υγιεινή διατροφή. Εστιάζουμε τη διατροφή μας στα φρούτα, λαχανικά, άπαχες πρωτεΐνες και δημητριακά ολικής αλέσεως, δηλαδή  τρόφιμα με υψηλή περιεκτικότητα σε θρεπτικά συστατικά και φυτικές ίνες και χαμηλά σε λιπαρά και θερμίδες. Παράλληλα μειώνουμε τα κορεσμένα λίπη, τους βιομηχανοποιημένους υδατάνθρακες (λευκή ζάχαρη), το μέλι και τα γλυκά. Στην πραγματικότητα, είναι το καλύτερο σχέδιο διατροφής για όλη την οικογένεια άσχετα με το αν κάποιος έχει διαβήτη! Τα τρόφιμα που περιέχουν ζάχαρη, όπως τα γλυκά και το μέλι, είναι εντάξει μια φορά στο τόσο, εφόσον συνδυάζονται με μια υγιεινή διατροφή, υπολογίζονται ως μέρος του προγράμματος γευμάτων και δεν το παρακάνουμε.

Το να μάθει κανείς τι και πόσο μπορεί να φάει είναι πάντως μια πρόκληση. Η συνεργασία με έναν εξειδικευμένο διαιτολόγο είναι απαραίτητη ώστε να δημιουργήσουμε ένα πρόγραμμα γευμάτων που να ταιριάζει στους στόχους υγείας, τις προτιμήσεις και τον τρόπο ζωής μας. Αυτό πιθανότατα θα περιλαμβάνει την καταμέτρηση υδατανθράκων, ειδικά για άτομα που έχουν διαβήτη τύπου 1.

Μια πολύ καλή αρχή για να ενημερωθεί κανείς σχετικά με τη διατροφή στο διαβήτη είναι ο Οδηγός Διατροφής της Ελληνικής Διαβητολογικής Εταιρείας που μπορείτε να κατεβάσετε σε μορφή PDF δωρεάν εδώ.

Τι εξετάσεις χρειάζεται να κάνω;

Τα συμπτώματα του διαβήτη τύπου 1 εμφανίζονται συχνά ξαφνικά και είναι συχνά ο λόγος για τον έλεγχο των επιπέδων σακχάρου στο αίμα. Επειδή τα συμπτώματα άλλων τύπων διαβήτη εμφανίζονται πιο σταδιακά ή μπορεί να μην είναι εμφανή,  συνιστάται ο έλεγχος για διαβήτη στα ακόλουθα άτομα:

• Οποιοσδήποτε έχει δείκτη μάζας σώματος υψηλότερο από 30, ανεξάρτητα από την ηλικία, και ειδικά εάν υπάρχουν επιπλέον παράγοντες κινδύνου, όπως υψηλή αρτηριακή πίεση, μη φυσιολογικά επίπεδα χοληστερόλης, καθιστικός τρόπος ζωής, ιστορικό συνδρόμου πολυκυστικών ωοθηκών ή καρδιακών παθήσεων, οικογενειακό ιστορικό έχοντας στενό συγγενή που πάσχει από διαβήτη.
• Οποιοσδήποτε άνω των 45 ετών συνιστάται να κάνει έναν αρχικό έλεγχο σακχάρου στο αίμα και, στη συνέχεια, εάν τα αποτελέσματα είναι φυσιολογικά, να υποβάλλεται σε έλεγχο κάθε τρία χρόνια.
• Κάθε γυναίκα που είχε διαβήτη κύησης, συνιστάται να ελέγχεται για διαβήτη κάθε τρία χρόνια.
• Όποιος έχει διαγνωστεί με προδιαβήτη (μια ξεχωριστή κατηγορία με αυξημένο κίνδυνο να αναπτύξει κανείς διαβήτη) συνιστάται να ελέγχεται κάθε χρόνο.

Η εξετάσεις για διαβήτη συμπεριλαμβάνουν τα εξής και γίνονται ανάλογα με την περίπτωση:

• Μέτρηση Γλυκοζυλιωμένης Αιμοσφαιρίνης A1c (HbA1c). Αυτή η εξέταση αίματος, η οποία δεν απαιτεί νηστεία, υποδεικνύει το μέσο επίπεδο σακχάρου στο αίμα τους τελευταίους δύο έως τρεις μήνες. Μετρά το ποσοστό του σακχάρου στο αίμα που συνδέεται με την αιμοσφαιρίνη, την πρωτεΐνη που μεταφέρει το οξυγόνο στα ερυθρά αιμοσφαίρια. Όσο υψηλότερα είναι τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα μας, τόσο περισσότερη αιμοσφαιρίνη θα έχει συνδεθεί με το σάκχαρο. Ένα επίπεδο HbA1c 6,5% ή υψηλότερο σε δύο ξεχωριστές εξετάσεις δείχνει ότι έχουμε διαβήτη.
• Τυχαία μέτρηση γλυκόζης πλάσματος. Ένα δείγμα αίματος λαμβάνεται σε τυχαίο χρόνο. Ανεξάρτητα από το πότε φάγαμε τελευταία φορά, ένα τυχαίο επίπεδο σακχάρου στο αίμα 200 mg/dL ή υψηλότερο υποδηλώνει διαβήτη, ειδικά εάν συνοδεύεται από τυπικά συμπτώματα.
• Μέτρηση γλυκόζης πλάσματος νηστείας. Ένα δείγμα αίματος λαμβάνεται το πρωί μετά από νηστεία (μη λήψη τροφής) για 8 ώρες. Εάν το αποτέλεσμα είναι 126 mg/dL ή υψηλότερο σε δύο ξεχωριστές εξετάσεις, έχουμε διαβήτη.
• Δοκιμασία ανοχής γλυκόζης. Έπειτα από νηστεία 10 ωρών γίνεται μέτρηση γλυκόζης στο αίμα μας πριν και δύο ώρες αφού πιούμε ένα ζαχαρούχο υγρό. Ένα επίπεδο σακχάρου στο αίμα μικρότερο από 140 mg/dL είναι φυσιολογικό. Μια ένδειξη μεγαλύτερη από 200 mg/dL μετά από δύο ώρες υποδηλώνει διαβήτη. Μια ένδειξη μεταξύ 140 και 199 mg/dL υποδηλώνει “προδιαβήτη”.

Εάν υπάρχει υποψία για διαβήτη τύπου 1 γίνεται και έλεγχος στα ούρα ή στο αίμα για την παρουσία των λεγόμενων κετονών. Η κετόνες είναι ένα υποπροϊόν που παράγεται όταν ο οργανισμός δεν έχει αρκετή ινσουλίνη.